Op enig moment laat Jacob een print van de oprichtingsakte van zijn bv in het printbakje op kantoor liggen. Dit komt bij de leidinggevende van Jacob terecht. `Wil je even bij me langslopen als je straks op kantoor komt?” Jacob opent bij het ontbijt de e-mail van zijn leidinggevende. Niet het soort mails dat hij gewend is van hem te ontvangen. Maar ach, wat kan het zijn? Misschien wil zijn leidinggevende zijn excuses aanbieden voor de manier waarop hij met mij is omgegaan rondom de bonus voor 2016, denkt Jacob nog even. En hij stapt op de fiets. Aangekomen op kantoor vraagt de receptioniste of hij direct wil doorlopen naar het kantoor van zijn leidinggevende. Aldaar zit zowel zijn leidinggevende als de HR Manager op hem te wachten. Op tafel ligt de oprichtingsakte van zijn eigen bv. “Jacob, hoe zit dit? Een bedrijf in advisering rondom e-commerce?” Twee paar ogen kijken hem indringend aan. Jacob is inmiddels de confrontatie met zijn werkgever gewend, en antwoordt koeltjes: “Misschien in de toekomst.”

Heeft Jacob een probleem?

Van een werknemer wordt loyaliteit verwacht, maar enkel het oprichten van een bv is op zichzelf niet genoeg om aan te nemen dat die loyaliteit ontbreekt. Het is invoelbaar dat de werkgever gaat twijfelen aan de loyaliteit van de werknemer, maar een ontslag forceren zal lastig zijn. Maar waar ligt de grens? In een recente zaak die werd voorgelegd aan het hof Den Bosch was íets meer aan de hand dan enkel het oprichten van een bv.

De vertegenwoordiger

Een vertegenwoordiger verricht klantbezoeken op dinsdagen, woensdagen en vrijdagen. Althans, dat behoort hij te doen. Hij heeft tijdens zijn sollicitatiegesprek gesproken over nevenactiviteiten – hij is mede-eigenaar van een cafetaria-, maar heeft daarbij verzwegen dat hij als bestuurder het bedrijf PS Recruitment had ingeschreven bij de kamer van koophandel. De werkgever pluist op enig moment de GPS gegevens van de bedrijfsauto van de werknemer na, en komt tot de ontdekking dat de werknemer op dinsdagen, woensdagen en vrijdagen aanzienlijke periodes doorbrengt op het adres waarop PS Recruitment: in een periode van negen maanden minimaal 137 uur. De werkgever ontslaat de werknemer op staande voet en vordert – van de werknemer – een billijke vergoeding van EUR 50.000,– bruto. In hoger beroep neemt het hof op basis hiervan aan dat de werknemer tijdens zijn dienstverband nevenwerkzaamheden heeft verricht voor PS Recruitment met inzet van middelen van zijn werkgever. De gevraagde billijke vergoeding is aan de hoge kant: zo’n 17 maandsalarissen. Een billijke vergoeding inschatten is altijd lastig, zeker als het gaat om een vergoeding die de werknemer aan de werkgever zou moeten betalen. Het zou me niet verbazen als het hof ten minste een vergoeding van rond de  4,5 maanden loon toe zou kennen: ongeveer gelijk aan de tijd die is doorgebracht op de locatie van PS Recruitment.

Terug naar Jacob

Enkel het oprichten van een bv zal niet voldoende zijn om op basis van een vertrouwensbreuk een ontslag te forceren. Wanneer Jacob gedurende werktijd werkzaamheden verricht ten behoeve van zijn eigen bedrijf, kan het anders komen te liggen, zeker wanneer hij getekend heeft voor een nevenactiviteitenbeding. Dat zou tot ontslag kunnen leiden, maar ook tot verschuldigdheid van boetes. “Dus je bent niet bezig voor je eigen bedrijf? Je oogt regelmatig erg moe wanneer je op je werk verschijnt.” De HR Manager kijkt hem kritisch aan, maar Jacob geeft geen krimp. “We laten het hierbij, Jacob” zegt zijn manager. “Maar ik wil je meegeven dat wij van jou loyaliteit verwachten. Als je liever voor jezelf wilt beginnen, kan je ook gewoon opzeggen.” Jacob trekt de deur achter zich dicht en besluit ter plekke om zijn eigen bedrijf snel werkelijkheid te laten worden. “Een kwestie van tijd” mompelt hij.