17 november 2017 - Mick Hurks

Tijdelijk meer uren werken van invloed op hoogte transitievergoeding?

Geregeld zorgt de berekening van de transitievergoeding voor hoofdbrekens. Zo ook bij een tijdelijke uitbreiding van de uren van een werknemer. Dient een tijdelijke uitbreiding meegenomen te worden in de berekening van de transitievergoeding?

In een recente beschikking van de kantonrechter te Limburg was onderwerp van geschil of een tijdelijke uitbreiding van uren meegenomen moest worden bij de berekening van de transitievergoeding.

Twee arbeidsovereenkomsten

Werkneemster was werkzaam op basis van twee arbeidsovereenkomsten die naast elkaar bestonden bij dezelfde werkgever:

  • Arbeidsovereenkomst I: voor onbepaalde tijd voor 25 uur per week als ‘teamleider facilitair’;
  • Arbeidsovereenkomst II: voor de duur van zes maanden (1 november 2014 – 1 mei 2015) voor 11 uur per week als ‘medewerker interne samenwerkingsprojecten’

Werkneemster raakt arbeidsongeschikt gedurende looptijd Arbeidsovereenkomst II

Op 29 januari 2015 (dus gedurende de looptijd van Arbeidsovereenkomst II), valt werkneemster uit wegens arbeidsongeschiktheid. Na de wachttijd van 104 weken (dus na de looptijd van Arbeidsovereenkomst II) zegt werkgever, na verkregen toestemming van het UWV, de arbeidsovereenkomst op met ingang van 1 september 2017. Werkgever is vanwege de opzegging van de arbeidsovereenkomst een transitievergoeding verschuldigd.

Telt de omvang van arbeidsovereenkomst II mee voor de berekening transitievergoeding?

Werkneemster meende dat de uren van arbeidsovereenkomst II ook mee moeten tellen voor de berekening van de transitievergoeding, met als gevolg dat zij in aanmerking zou komen voor een hogere transitievergoeding. Werkneemster meende dat zij niet in een nadeliger positie mocht komen te verkeren door haar arbeidsongeschiktheid en op het moment dat zij ziek werd had zij twee arbeidsovereenkomsten die naast elkaar bestonden voor in totaal 36 uur per week. Werkgever stelde daarentegen dat er sprake was van een tijdelijke uitbreiding van de uren en deze uren behoorden niet tot de vast overeengekomen uren. Slechts de vast overeengekomen arbeidsomvang dient gehanteerd te worden voor de berekening van de transitievergoeding, aldus werkgever.  De kantonrechter oordeelde in het voordeel van de werkgever. Van belang was dat de werkzaamheden van Arbeidsovereenkomst II niet dezelfde waren als van de werknemer verwacht werd onder Arbeidsovereenkomst I. De overige omstandigheden afwegend oordeelt de rechter dat:

 

“uit de feitelijke gang van zaken volgt reeds dat de urenuitbreiding is ingegeven door de reorganisatie en dat er sprake is van projectmatige werkzaamheden van tijdelijke aard en duur.”

Conclusie

Het blijft opletten in dergelijke situaties voor werkgevers. Voor uw onderneming is van belang duidelijke afspraken te maken met een werknemer die tijdelijk meer gaat werken. Beschrijf helder wat de aanleiding is voor de tijdelijke uitbreiding, welke werkzaamheden daarbij horen, dat aan de urenuitbreiding geen (toekomstige) rechten kunnen worden ontleend en sluit bij voorkeur geen nieuwe arbeidsovereenkomst, maar breid de bestaande arbeidsovereenkomst tijdelijk uit. Zeker in het geval de werknemer werkzaam is op een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd.

 

Speelt een soortgelijke situatie binnen uw organisatie? Neem dan vrijblijvend contact op met mr. M. Hurks.